Nono Responsorio per Sabbatum Sancti (Analepsia LXXIII)

Nono Responsorio per Sabbatum Sancti / Carlo Gesualdo´s echoes

Die píbole antículo
das hornofárganas éptaras.
Qui sie dis mortis mortiástike
alle van próspertik bóntanik.
Sia te suara mio préstami
di cual morgonto apressato,
ayeculatum, impresitti li fobe.

¡Xuante, xuante, di glorius refustate,
refutatio ae lógine díscolli!
Ruth yi Philippe ao vastudum vermatta.
Qui’l mággotto zípetto il grosto van piú.

Umpte, sífulus der málgotti,
ye rústikus gigios eu núticcus
sufismus, ya sic ustrassismus.

Agreste: maconpatti ye yungius
volicasímatas eun précolo quifottu,
ren asínatta, assimacus jähr poh sinn
¿Yordique, iorudum dis fol va pre?

Eau und eolittus perpetraya da,
ji no péktanni aquisímaton du,
re le volpi für hípperton happa.

Transmutatio, lux aus briffën
die xiáuticcus über lögenn.
Apostatium ye frögenn und frögenn
la costemillia diu frich des vönjakt.

¡Dunn, dunn, my dear!
Da postamähner is nor jir yurdéi.
Ouî muzth stäeey Rai Jir.

Xonius, Dorius und Aristhoös.
Ephelmiantes in concretta áganna
rotth da prestapicci apológenes dharma
in concretae epístola bärfh.

Coloquio, Pater Arrogantia… nula.
Die furmulius brenton dar mäh:
aperturia dás mähind is zalbéishion.